In een boek kan men niet elk woord tussen haakjes zetten , zoals men niet elke schouw van een huis kan dichtmetselen voor de huilende wind. Maar een bouwsel dat van buiten het uitzicht van een huis vertoont en van binnen één gemetseld blok vormt, zou wel een aardige grap kunnen zijn. En dan bij voorbeeld op zon-en feestdagen een vlag aan de gevel! Smart en gal,- en dan een beetje dichterlijke vrijheid om te doen geloven dat de kleine vogelbek druipt van kersebloed. (M.Gilliams)
Labels: Pablo Neruda, vingt poèmes d'amour et une chanson désespérée
posted by Lou-Ellen | 9:32 p.m.
|
0 comments
