Met beide handen hield ik de ijzeren brugleuning omklemd. De vijver lag toegevroren; geen vloeibaar iets viel er in de verte of dichtbij te bespeuren. Levende wezens werd ik nergens gewaar.
Het haar begint te vergrijzen aan mijn slapen.

< Oefentocht in het luchtledige/winter te Antwerpen- Maurice Gilliams.

Met niets meer bij me dan het te vlug geleefde
nog in de flarden van haar vertrek gekleed
loop ik het land op om naar de lucht te kijken
en hoe mijn liefde allengs in niets meer leek
op die voor haar.





< Spinroc & andere verzen -Chris Van Geel.