Wacht, zei mijn gids.

Schlafe, mein Liebster, en ik dacht er niet meer aan dat ik onderweg was naar de plaats van een ramp, die waarschijnlijk aan een mens het leven had gekost. De nacht werd mild; in alle richtingen kon men aan de werkelijkheid van deze of gene verdrukking ontvluchten; als in een droomstaat kon men, zonder aan de gevolgen te denken, de hardheid en de dwingelandij van de waarschijnlijkheid vergeten.

(< Oefentocht in het luchtledige/winter te Antwerpen - M.Gilliams)