Wat nu te zeggen van 't grimmige geweten,
Dat spookbeeld op mijn pad?
( Chamberlaine's Pharronida.)


Laat ik mezelf, voor het ogenblik, William Wilson noemen.
De schone bladzij die nu voor mij ligt hoeft niet met mijn echte benaming te worden bezoedeld.
(...)
Al wilde ik het, ik zou hier en nu geen gestalte kunnen geven aan een verhaal van mijn latere jaren vol onuitsprekelijke ellende en onvergeeflijke misdaad. Die periode - die latere jaren - werden gekenmerkt door een plotselinge verergering van verdorvenheid, waarvan ik mij nu heb voorgenomen alleen de oorsprong aan te wijzen. De mensen worden meestal langzamerhand gemeen. Maar bij mij viel alle deugd in een oogwenk als een mantel af.
(...)

< William Wilson - 30 beroemde verhalen - Edgar Allan Poe.