Louis Paul Boon

En ge hoest eens, en steekt uw papier in de farde waar ge het verhaal over de kleine ondine verzamelen zult, terwijl mossieu colson van tminnesterie zwijgt en afwacht als hij ziet dat de kantieke schoolmeester het hoofd schudt: ge spreekt
wel van de konijnenberg die ik van hier kan zien, en van
het niemandsbos dat ik door het open raam kan rieken, maar van het lelijke rijkemensenhuis op de konijnenberg maakt ge een kasteel waar een voor mij onbekende meneer derenancourt zou wonen. Dat versta ik niet: waarom zegt ge de dingen niet gelijk ze zijn, waarom mengt ge het één met het ander en koppelt ge aan bekende namen onbekende dingen en mensen, die verwarring brengen in mijn kantieke gedachten.



(De Kapellekensbaan, p. 16 -Louis Paul Boon)
Met dank aan de bezieler van 'het perenblog@blogspot.com'- een schrijver.

HUGO CLAUS

Hij zegt:

'Ik wou,
ik wou als het zou kunnen,
misschien toch,
eigenlijk, tenminste, heel even,
nee, vergeet het, ik ben er niet,
niet geweest.' -

Zij staat in de kamer, knijpt haar dijen samen,
(want moet plassen)
haar stem is hees alsof zij naar hem verlangt,
(want moet niezen)
haar blik verwacht hem en helemaal,
(want moet slapen).




Hugo Claus.